Gedachten rondom kerst
Het is weer bijna kerst en het houdt me bezig… Niet eens zozeer om hoe wij er zelf in staan, maar meer hóe ik dit uitleg aan anderen. En dat wij tegelijkertijd des te meer vol zijn van wat God ons gegeven heeft door de komst van Zijn Zoon Yeshua.
Sinds wij de Bijbelse feesten[1] vieren, zijn we losgeweekt van het vieren van kerst.
Ik vind het moeilijk dat ‘ons kerstfeest’ een afgodische oorsprong heeft. Onze God is in Zijn Woord heel duidelijk over vermenging met heidense gewoonten (Zie o.a. Deut. 4). Ook het feit dat de christelijke feesten losgemaakt zijn van de Bijbelse feesten en dat Jodenhaat hieraan ten grondslag ligt; daar kán ik mijn ogen niet voor sluiten. Ik weet het, er wordt heel verschillend over bovenstaande gedacht. Toch kon ik er in mijn onderzoek, naar de waarheid over kerst, niet omheen.
Eén ding kom ik opvallend weinig tegen en dat is dat God in Zijn Woord Zijn feesten heeft gegeven. Die feesten omvatten alles: van de uitredding uit de slavernij (zonde!) tot en met de voltooiing van Gods Koninkrijk in de nieuwe wereld. Dit gaat niet buiten de Mens geworden Jezus om.
“Maar kerst heeft toch juist zo’n rijke inhoud.” Ik begrijp de reactie. Mijn antwoord hierop vind ik o.a. in de Johannesbrief: …Hieraan leert u de Geest van God kennen: elke geest die belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God… Hierin is de liefde van God aan ons geopenbaard, dat God Zijn Eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat wij zouden leven door Hem! (1 Joh 4: 2, 9)
Dat léven door Hem, dáár gaat het om en daar leef ik elke dag uit.
Ja, dan kan ik wel het adventlied zingen (Vooruitkijkend!):
“O kom, o kom Immanuel! Verlos Uw Israël!”
Wij verwachten nu de terugkomst van de Messias.
Dringt de tijd ons niet om elkaar daar elke dag op te wijzen en biddend naar Hem uit te zien?
Shalom!
[1] De feesten uit Leviticus 23
Reactie plaatsen
Reacties