Onwankelbaar!
Het nieuws meldt aanvallen op Israël, Israël in oorlog. Het is niet de eerste oorlog in Israël. En het zal (tenzij Yeshua is teruggekomen) ook de laatste niet zijn.
De inwoners van Israël hebben zeven dagen in hun loofhutten gewoond. Zeven dagen vol vreugde met zicht op bestaanszekerheid[1]. Nu is het de achtste dag. Acht heeft in de Bijbel de betekenis van ‘herschepping’, God zal alles zijn in allen (1 kor. 15:28). Op deze achtste dag is oorlog toch het laatste waar je aan denkt? Mijn laatste blog eindigde ik met dat er Levend water is voor iedereen, ook in deze gebroken wereld. Nou, zo dacht ik vanmorgen, die gebrokenheid zien we weer extra bevestigd.
Is deze oorlog weer een grote sprong richting het einde (of; - het begin)? Ik weet het niet. Netanyahu schijnt gezegd te hebben dat Israël zál winnen. Natuurlijk hopen wij ook dat er snel een einde aan déze oorlog zal komen. Ik dacht aan Zacharia 14: IK ZAL!! God zal strijden én overwinnen.
Wat een zegen dat we op déze dag met de gemeente samen mochten komen. De laatste verzen van Deuteronomium werden gelezen. Én de eerste van Genesis. De laatste letter van de Thora is de ‘Lamet’ en de eerste van Genesis de ‘Beth’. Ons werd uitgelegd dat deze letters samen ‘hart’ betekenen. In het einde en het begin zit het hart van God! “Alleen onze Hemelse Vader kan het einde aan het begin verbinden en het begin aan het einde!” Wat een onwankelbaar Fundament, juist nu!
Tijdens de dienst leefden we mee met Gods oogappel, Israël en zongen de woorden uit Psalm 125:
“Wie op de HEERE vertrouwen, zijn als de berg Sion, die niet wankelt maar voor eeuwig blijft!”
Bid je mee, om de vrede van Jeruzalem?
Shalom!
[1] Zie twee blogs terug
Reactie plaatsen
Reacties