Blauwe ballon
Ik heb me van tevoren nooit gerealiseerd dat een kind zo’n bron van reflectie en bezinning zou zijn. Elke keer ontdek ik het weer…
Terwijl we samen de paprika snijden klinkt het opeens: “Ik hou heel veel van God. En Yeshua is mijn grote Vriend.” Even later: “Ja, en als ik nog groter ben, dan ga ik op de berg zitten en dan ga ik zieke mensen beter maken en de mensen vertellen over God, want dat deed Yeshua ook.”
Een tijdje terug kreeg ik ook al een beker water in mijn handen met de opmerking “proef eens wat een lekkere wijn dit is…dat heb ik gemaakt van water.”
En gisteren nog klonk er opeens van achter uit de auto: “Weet je wat Zacheus altijd doet?” ‘Nou?’ “Hij dieft geld van de mensen, dat mag niet he..” Even later: “Maar Zacheus moet toch ook geld hebben?” Hier heb ik later nog wel even over nagedacht. Best wel mooi om deze laatste vraag te stellen. Ongehoorzaamheid wil niet meteen zeggen dat we iemand afkeuren. God zet geen punt als Hij het kwade afkeurt. Is dat niet precies waarvoor Yeshua kwam? Om het kwaad te verbreken en Gods liefde te tonen?! Zo was de les die ik er zelf uit trok. En natuurlijk hebben we het er samen nog over gehad dat Zacheus later eerlijk werkte voor zijn geld, omdat Hij toen ook van God hield.
Een kind heeft een pure kijk op het leven en ook op het geloof, zo heilzaam! Ik kan me er weleens druk om maken hoe we ons kind leren Wie onze Hemelse Vader is. En elke keer leer ik weer dat God Zelf met kinderen bezig is. Door ons als ouders en omstanders heen, maar ook rechtstreeks door Zijn Woord en Geest.
“Mama, ik ga alvast even mijn vlag pakken. Haal jij dan alvast de grote blauwe ballon van zolder? Want het is bijna Bazuinenfeest. Komt de Koning er dan al aan?”
Ja, een kind leert je ook om feest te vieren en verwachtingsvol uit te zien naar de vervulling ervan.
Shalom!
Els
Reactie plaatsen
Reacties